Bedek ook je eigen schouders met die liefdevolle mantel

Iets voor een ander kunnen betekenen, geeft een goed gevoel. Een boodschap doen voor een zieke buurvrouw, een vriend helpen verhuizen, op de koffie gaan bij een eenzame oudere.

Maar als een verzoek om hulp structureel wordt en de zorg intensiever, ben je zonder dat je het beseft ineens een van de vier miljoen mantelzorgers die Nederland telt. Je zorgt dan langdurig voor je zieke partner, je hulpbehoevende vader of moeder of een bedlegerige vriend. Dat doe je nou eenmaal als je van iemand houdt.

Bewonderenswaardig, want het is tijdrovend en vraagt nogal wat energie van de mantelzorger. Daar komt nog bij dat het, omdat je geen professionele hulpverlener bent, best lastig is om te weten waar je goed aan doet. Voor een paar weken of zelfs maanden is het wel te doen, maar wat als het langer gaat duren dan je verwachtte?

Verdeel dan de taken. Als kinderen voor ouders moeten zorgen, is er altijd wel eentje die het leeuwendeel van de zorg op zich neemt. Hij of zij woont het dichtstbij, heeft een parttimebaan of is er simpelweg beter toe in staat dan de anderen. Toch is het goed om de zorg samen te delen. Maak afspraken en let erop dat je voldoende vrije tijd en energie overhoudt voor jezelf en je gezin.

Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vindt één op de zeven mantelzorgers dat de zorg die zij verlenen zeer zwaar of overbelastend is.

Wordt het je teveel? Praat erover. Je wilt niet klagen, maar je kunt alleen voor iemand zorgen als je zelf geestelijk en lichamelijk fit bent. Overbelasting en stress zorgen ervoor dat je gezondheid snel achteruitgaat. Niemand heeft er baat bij, als jij er zelf aan onderdoor gaat.

Er zijn instanties die uitkomst kunnen bieden. Via respijtzorg van de Gemeente kun je je zorgtaken tijdelijk aan een ander over dragen om even bij te tanken. Dementie Online (en vaak ook de Gemeente) kunnen mantelzorgers adviseren, die moeite hebben met het veranderende gedrag van hun dementerende naaste. Ook praktische ondersteuning is mogelijke, zoals hulp bij klusjes of een parkeervergunning voor de mantelzorger.

Mantelzorger zijn, geeft veel voldoening. Jouw warmhartige aandacht tovert regelmatig een glimlach op het gezicht van je naaste en dat is veel waard. Toch komt er een dag dat je een moeilijke beslissing moet nemen.

Als thuis wonen niet meer gaat is een verzorgingshuis vaak de enige optie. Dat kan tot een schuldgevoel leiden. Doe ik wel genoeg? Moet ik niet vaker langsgaan? Je wilt de ander niet teleurstellen, niet in de steek laten, niet toegeven dat je niet hebt kunnen waarmaken wat je beloofd hebt: ‘Ik zal altijd zelf voor je zorgen.’

Veel mantelzorgers ervaren de zorg voor een naaste als heel waardevol en de ontvangers van die zorg zijn het daar roerend mee eens. Om daarmee door te kunnen gaan moet er wel een goede balans zijn. Geef met heel je hart, maar geef niet alles. Bedek ook je eigen schouders met die liefdevolle mantel. Je bent het waard.

Ingrijpende gebeurtenissen in het leven van je familie of geliefde zetten ook jouw leven op z’n kop. Het kost tijd om te wennen aan de nieuwe situatie en om de gevoelens te verwerken die daarmee gepaard gaan. Ik sta voor je klaar om die overgang wat makkelijker te maken.

Sylvia Frauenfelder, psychosociaal counselor te Den Haag

nl_NLDutch