Als jongvolwassenen zoeken we onze weg door het leven. We ontdekken dingen over onszelf en leren hoe de wereld in elkaar zit. We smeden plannen voor de toekomst en gaan op volle kracht vooruit om die te verwezenlijken.
Al gauw komt er een kink in de kabel. Er wordt van alles van je verwacht, gebaseerd op je culturele achtergrond, je levensbeschouwing, of het sociaal economisch milieu waarin je verkeert. Jij wilt liever gewoon jezelf blijven maar de druk van familie, vrienden of collega’s om je aan te passen, is groot. En jij wilt er graag bij horen. Je familie teleurstellen is geen optie.
Vaak zijn we daarom bereid verder te gaan met aanpassen dan goed voor ons is. Als je een masker draagt of een rol speelt om voor de buitenwereld te verbergen wie je werkelijk bent, betaal je een hoge prijs. Is het dat wel waard?
Wij leven gelukkig in een redelijk tolerant land, maar zelfs hier zijn mensen bang om voor hun seksuele geaardheid uit te komen. Hoe moeilijk ook, het alternatief is je leven lang de schijn ophouden, verloochenen wie je werkelijk bent.
Als je het lastig vindt om uit de kast te komen, of je op een ander vlak bloot te geven, vraag jezelf dan eens af waarom? Wat zou er kunnen gebeuren, als je het wel doet? Hoe erg is dat? Bedenk ook wat het met jou doet als je het niet vertelt. Een dubbelleven moeten leiden, dat lijkt me geen gelukkig vooruitzicht.
Er is momenteel veel te doen over grensoverschrijdend gedrag. Ook daar speelt het niet trouw zijn aan onszelf en onze overtuigingen, een rol. Want dat zulk gedrag onacceptabel is weten we, maar blijkbaar is er iets wat ons ervan weerhoudt de ander daarop aan te spreken, bang als we zijn voor de gevolgen.
Ook in het dagelijkse leven zien we voorbeelden waarin we ons mond houden, terwijl we eigenlijk iets willen zeggen. Situaties waarin we niet handelen om de lieve vrede te bewaren.
Als er iemand voordringt bij de bakker, zeg jij dan ‘Sorry, maar ik was eerst’’ of ‘Ga maar voor, ik heb geen haast’. En op het werk: ‘Ja, hoor, ik doe die klus wel’ of ‘Daar is híj toch voor aangenomen, ik heb genoeg te doen’. Hoe vaak reageer je anders dan je zou willen om een conflict te vermijden? Wat doet dat met je gemoedsrust?
Het leven zit vol keuzes. Sta de eerstvolgende keer eens stil bij zo’n moment. Keer naar binnen en vraag je af: Waar word ik gelukkig van? Maak dan je keuze en wees trots op het feit dat je voor jezelf op bent gekomen. Grenzen stellen en nee zeggen, is oké. Wees niet bang voor de consequenties, daar is ook altijd een oplossing voor ook al denk je soms van niet, of zie je alleen maar de beren op de weg als je aan de gevolgen denkt.
Het vergt een andere manier van denken, om zo te reageren. Je bent heel lang gewend het op jouw manier te doen, maar nu jij je ervan bewust bent, kan je dit gedrag omkeren.
Er wordt vaak gedacht dat het egoïstisch is om jouw eigen belang voor het belang van de ander te zetten. Maar zo is het natuurlijk niet, wanneer je altijd het belang van de ander boven jouw eigen belang zet, dan doe je jezelf te kort.
Het gaat om een gezonde dosis zelfrespect en een sterk zelfvertrouwen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen tevreden houden, maar je kunt wel tevreden zijn met jouw eigen keuzes. En als de mensen in jouw omgeving oprecht met jou begaan zijn, zullen ze daar respect voor hebben.
Hebben ze dat niet, dan hoef je ook geen rekening te houden met hun voorkeuren, want hun voorkeur is niet in jouw belang. Hun voorkeur staat misschien wel haaks op wat je zelf wilt.
Vind je dat moeilijk? Ik kan je daarbij een steuntje in de rug geven. Samen kijken we naar bepaalde gebeurtenissen, welke keuzes je toen hebt gemaakt en wat voor gevoelens dat opriep. Dat inzicht maakt het makkelijker om trouw aan jezelf te blijven.
Sylvia Frauenfelder, psychosociaal counselor te Den Haag
Dutch 
English