De vluchten uit Rio zijn al weer een tijdje geleden op Schiphol aangekomen, maar of de atleten zelf al een beetje geland zijn, is nog maar de vraag. Vier jaar lang werkten ze naar iets toe, brachten ze grote offers. En in dat ene magische moment moest het allemaal samenkomen. En dan kom je als Daphne Schippers een tiende van een seconde tekort en miste Epke Zonderland op een centimetertje de rekstok en de gouden medaille. En dat deed pijn, bij de atleten en bij de kijkers die ’s nachts hun wekker hadden gezet om de torenhoge verwachtingen die we op de sporters geprojecteerd hadden, ingelost te zien worden.
Toch waren er mensen die de mislukte prestaties van deze vedettes als hun favoriete Olympische momenten betitelden. Niet omdat ze er plezier in scheppen anderen te zien falen, maar omdat ze snappen dat succes niet 100% maakbaar is en dat teleurstellingen incasseren er voor een atleet gewoon bijhoort.Lees verder