We zien het elke dag gebeuren: Je tikt een whatsappje en je telefoon heeft al een vermoeden welk woord je gaat gebruiken en vult het vast in. ‘Voorspellende tekst functie’ heet dat en die kom je niet alleen in apparaten tegen.
We voelen het vaak goed aan, als de ander iets mankeert. Aanhoudend zuchten, hangende schouders, lusteloosheid, zwijgzaamheid, met de deuren slaan, of zich terugtrekken, zijn zo maar een paar van de signalen die we op kunnen vangen. De vraag is wat doen we daar vervolgens mee? Jammer genoeg wordt het gevoel vaak even geparkeerd en neemt ons denken het over.
Zij: Waarom is hij zo prikkelbaar? Zou het niet lekker lopen op het werk? Hij heeft vannacht liggen woelen, daarom is hij natuurlijk zo moe en snel geïrriteerd. Of zou het aan mij liggen? Wat heb ik gedaan dan? Ik laat hem maar even maar rust, het zal wel overwaaien of als ik het negeer is het er straks wellicht niet meer.
Hij: Ik wou dat ik erover praten kon, mijn hart luchten, maar het lijkt wel of ze me negeert. Daar baal ik van. Ik snap dat ze veel op haar bordje heeft met de zorg voor haar zieke moeder, maar ik ben er ook nog. Als ik dat zou zeggen gaat ze vast uit haar dak. Ik houd me mond maar.
Zo maar even een voorbeeldje van twee mensen die de confrontatie uit de weg gaan en de gevoelens van de ander invullen waardoor deze zich niet gehoord, niet gezien voelt. Waarom doen we dat toch? Blijkbaar is angst om teleurgesteld te worden of niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen zo groot, dat we genoegen nemen met aannames in plaats van dat we checken hoe het werkelijk zit. En zo ontstaan misverstanden.
Als mensen niet met elkaar praten en hun gevoelens niet kunnen uiten, stapelt de onvrede zich op, totdat het als een vulkaan tot uitbarsting komt en het probleem te overweldigend is om nog aan te pakken.
Voorkom dat stadium en ga in gesprek. Communiceren betekent met elkaar in contact treden. Neem de tijd en benoem de dingen zonder om de hete brij heen te draaien, dan blijkt een oplossing vaak dichterbij dan je had kunnen denken. Ga ook niet voor een ander denken, zonder dat je checkt of het klopt, wat je denkt. Je kunt namelijk alleen maar voor jezelf denken.
Net als op je smartphone kun je zelf ook je ‘voorspellende tekst functie’ uitzetten. Mensen zijn namelijk beroerde gedachtelezers. Laat die onbekende toekomst voor wat het is en leef nu.
Als je niet gewend bent op deze manier met elkaar om te gaan kan het lastig zijn een begin te maken. Iemand die het gesprek op gang brengt kan dan een prettige aanvulling zijn. Zo heb ik al veel mensen in hun proces kunnen ondersteunen. Iets voor jou? Bel me of stuur een bericht dan maken we een afspraak.
Sylvia Frauenfelder, psychosociaal counselor te Den Haag
English 
Dutch