Lastige wegen leiden vaak naar de mooiste bestemmingen

Ik zeg wel eens, ik heb ‘the best of both worlds’ wat werk betreft.

Naast mijn werk als slachtoffercoördinator bij het Openbaar Ministerie werk ik als psychosociaal therapeut bij mijn eigen praktijk De Dageraad. Dit laatste doe ik al vanaf 2008. Mijn werk als slachtoffercoördinator al vanaf 2012. Bij het OM sta ik slachtoffers bij van ernstige gewelds- en zedenzaken, levensdelicten en verkeerszaken met ernstig letsel, of de nabestaanden van deze trieste gebeurtenissen.

In mijn praktijk komen mensen langs die zijn vastgelopen in hun rouwverwerking, worstelen met zichzelf omdat het leven nu eenmaal soms erg ingewikkeld is en mensen met relatieproblematiek. Ook help ik mensen die last hebben van opvoedkundige problematiek. Het is soms ook erg lastig om je puber te begrijpen. Ook mensen die ziek worden en waarbij de vooruitzichten niet heel rooskleurig zijn, of die te maken krijgen met een zieke partner, kloppen bij mij aan.

De ervaringen die ik als therapeut opdoe, helpen mij ook bij mijn werk voor het Openbaar Ministerie. Ik loop als het ware een stukje mee in het leven van mensen die een ingrijpende gebeurtenis hebben meegemaakt. Soms zijn zij van de een op de andere dag geconfronteerd met een heftige gebeurtenis, soms loopt het al wat langer, denk aan huiselijk geweld.

Daarnaast ben ik bij het Openbaar Ministerie ook nog vertrouwenspersoon. Een mooie en belangrijke functie, die er ook toe doet. Wanneer je op je werk vastloopt, om wat voor reden dan ook, is het belangrijk dat je iemand hebt, die naar je luistert en met je meedenkt.

Het belangrijkste in al deze verschillende functies is dat je een luisterend oor kan bieden en geen oordeel hebt. Je hoopt dat mensen na enkele sessies weer de regie kunnen pakken over hun eigen leven. Bij sommige loop ik wat langer mee dan een paar sessies, als een levensgebeurtenis te ingrijpend is geweest of heel lang heeft geduurd.

Zelf heb ik ook het nodige verlies meegemaakt , door toedoen van een ander, of van iemand die me na aan het hart lag die zelf besloot uit het leven te stappen, of een dierbare wiens overlijden ik totaal niet aan zag komen. Dat maakt mij niet alleen therapeut, maar ook ervaringsdeskundige. Ik kan mij dus los van de professionele aanpak, ook goed verplaatsen in de ander, en weet hoe het leven met je aan de haal kan gaan.

Wat mij geholpen heeft, is dat ik weet dat we in ons leven allemaal te maken krijgen met lijden. We kennen allemaal verdriet, verlies, wanhoop, angst en mislukking. Maar we hebben ook allemaal een keuze als we te maken krijgen met trauma of moeilijkheden. We kunnen opgeven of ervoor kiezen om er weer uit te komen. Met vallen en opstaan.

Kies er in ieder geval voor om niet op te geven. Weet je niet hoe? Klop bij mij aan, wie weet kan ik je door een stukje met je mee te lopen, weer op de goede weg brengen.

Sylvia Frauenfelder, psychosociaal counselor te Den Haag

Bedek ook je eigen schouders met die liefdevolle mantel

Iets voor een ander kunnen betekenen, geeft een goed gevoel. Een boodschap doen voor een zieke buurvrouw, een vriend helpen verhuizen, op de koffie gaan bij een eenzame oudere.

Maar als een verzoek om hulp structureel wordt en de zorg intensiever, ben je zonder dat je het beseft ineens een van de vier miljoen mantelzorgers die Nederland telt. Je zorgt dan langdurig voor je zieke partner, je hulpbehoevende vader of moeder of een bedlegerige vriend. Dat doe je nou eenmaal als je van iemand houdt.

Bewonderenswaardig, want het is tijdrovend en vraagt nogal wat energie van de mantelzorger. Daar komt nog bij dat het, omdat je geen professionele hulpverlener bent, best lastig is om te weten waar je goed aan doet. Voor een paar weken of zelfs maanden is het wel te doen, maar wat als het langer gaat duren dan je verwachtte?

Lees verder

Blijf trouw aan jezelf

Als jongvolwassenen zoeken we onze weg door het leven. We ontdekken dingen over onszelf en leren hoe de wereld in elkaar zit. We smeden plannen voor de toekomst en gaan op volle kracht vooruit om die te verwezenlijken.

Al gauw komt er een kink in de kabel. Er wordt van alles van je verwacht, gebaseerd op je culturele achtergrond, je levensbeschouwing, of het sociaal economisch milieu waarin je verkeert. Jij wilt liever gewoon jezelf blijven maar de druk van familie, vrienden of collega’s om je aan te passen, is groot. En jij wilt er graag bij horen. Je familie teleurstellen is geen optie.

Vaak zijn we daarom bereid verder te gaan met aanpassen dan goed voor ons is. Als je een masker draagt of een rol speelt om voor de buitenwereld te verbergen wie je werkelijk bent, betaal je een hoge prijs. Is het dat wel waard?

Lees verder

Een ander vergeven, is een geschenk voor jezelf

Je zit in de ellende door iemand anders schuld, of iemand heeft iets waardevols afgepakt: je bezittingen, je aanzien of je gevoel van eigenwaarde. Dan ben je furieus. Jou treft geen blaam, die ander heeft dit leed veroorzaakt. Het is logisch dat je die persoon dezelfde pijn toewenst en vindt dat hij moet boeten voor zijn daden. Maar wat betekent het uiteindelijk voor je eigen welzijn als je vasthoudt aan die negatieve ervaring door wrokgevoelens toe te laten?

Mensen maken nu eenmaal fouten
Soms bewust, soms onbedoeld. Dat zie je in families waar broers en zussen, kinderen en ouders, soms jarenlang gebrouilleerd zijn door iets wat begon als een klein incidentje. In het tv-programma ‘Het Familiediner’ waar geprobeerd wordt de beschadigde familierelaties te herstellen, zie je duidelijk dat de weg die naar vergeving leidt, er eentje is met een hoop kronkels en zijwegen. De limousine die de gasten voor het verzoeningsdiner ophaalt, arriveert dikwijls zonder passagiers.Lees verder

Afscheid nemen: een laatste keer zeggen hoeveel ik van je hou

Eind 2016 moest ik afscheid van mijn moeder nemen en daarmee ook van een deel van mijzelf. Het zette me aan het denken. Wat is afscheid en waarom hebben we er zo’n moeite mee als je niet de kans krijgt afscheid te nemen? Waarom doet het zoveel pijn?

Afscheid nemen doen we een leven lang. Je zou denken dat we er daardoor steeds beter in zouden worden. Niets is minder waar. Afscheid nemen zorgt voor een golf van emoties en daarmee omgaan blijft lastig.

Het begint al bij onze geboorte waarbij we plotseling onze veilige vertrouwde omgeving uitgedreven worden en het onbekende tegemoet gaan. Een beangstigend idee. We waren liever op die warme, donkere plek gebleven, gedragen door het water, luisterend naar het geruststellende geluid van de hartslag van onze moeder.Lees verder

Die ellendige verwachtingen

Hoe komt het toch dat onze verwachtingen zelden uitkomen, waardoor we teleurgesteld achterblijven? Een teleurstelling is het gevolg van een prachtig vooruitzicht en de tegenvallende uitkomst. Dat kan een boek zijn van je favoriete schrijver die het niveau van zijn vorige roman niet haalt, of die nieuwe matras waar je bij nader inzien toch niet zo lekker op slaapt.

De grootste teleurstellingen beleven we echter in onze persoonlijke relaties. We projecteren graag onze eigen normen en waarden op de ander en rekenen daarom in een bepaalde situatie op dezelfde reactie die wij zouden geven. Hoewel dat een begrijpelijke aanname is, is het toch tamelijk irreëel. Iedereen is tenslotte anders, heeft andere prioriteiten of is simpelweg minder bezig met de gevoelens van een ander.  Lees verder

Kerstverlichting

De decembermaand is een periode waarin mensen even terugblikken op wat het jaar hun allemaal gebracht heeft. Een tijd van reflectie en van aandacht geven aan dat wat hart en ziel nodig hebben. Met Kerst vieren we het lengen der dagen, het terugkerende licht dat ons energie geeft om plannen te maken voor het nieuwe jaar. We versieren het huis en kijken ernaar uit om een heerlijk feestmaal te nuttigen met onze dierbaren. Tijd om bij te praten en samen te genieten!

We doen tijdens dit familiefeest extra ons best om het zo gezellig en bijzonder mogelijk te maken. Het tafellinnen wordt gesteven, we halen het mooie servies uit de kast en voor het diner overtreffen we onszelf als kok. Onder de boom liggen zorgvuldig uitgekozen cadeautjes. Natuurlijk willen we daarom graag de hele familie compleet hebben.

Lees verder

en_USEnglish