Opvoeden is een heel karwei, maar ook een prachtige kans om de wereld door de ogen van je kind opnieuw te ontdekken. Maar wat nu als de wereld van je zoon of dochter er heel anders uit blijkt te zien dan de jouwe?
Na allerlei onderzoeken krijg je een diagnose: Je kind heeft ADHD of een vorm van autisme. Een soort geruststelling want hij of zij is niet gewoon lastig, druk of slecht in contact maken, het gedrag heeft een oorzaak en dus is er iets aan te doen. Wat helpt is om een rustige en veilige omgeving te creëren omdat dit soort kinderen gebaat is bij voorspelbaarheid en routine.
Als ouders zich verdiepen in de stoornis, leren ze op een andere manier te communiceren waardoor ze beter contact kunnen maken met hun kind. Dat kost wel veel tijd en daarbij lopen ze ook nog eens tegen veel onbegrip op. ‘Hij heeft toch een aandachtsstoornis, maar hij kan wel urenlang een computerspelletje spelen? Allemaal aanstellerij. Hij is gewoon lui.’ Buitenstaanders vinden al gauw dat je kind zich maar aan de omgeving moet aanpassen, maar ouders weten dat dat hetzelfde is als iemand vragen zijn voet in een handschoen te steken: Dat gaat nooit passen.
‘Ze begrijpen niet dat ik heel gefrustreerd kan raken als iets niet lukt. Het lijkt wel of ik nooit iets goed doe.’
‘Verjaardagen vind ik verschrikkelijk. Al die onbekende mensen die tegen me praten en me van alles vragen. Het is al zo druk in mijn hoofd, dat kan ik er echt niet bij hebben.’
Kinderen met een aandachtsstoornis of een vorm van autisme worden minder snel zelfstandig dan andere kinderen. Nieuwe vaardigheden aanleren gaat niet vanzelf. Vaak hebben ze een goed oog voor detail maar ontbreekt het vermogen om het totaal plaatje te zien.
Het beste is om iets stap voor stap in te voeren, bijvoorbeeld een ritje maken met de bus of de trein, of een stukje fietsen. Door herhaling wordt een handeling voorspelbaar en op den duur kunnen ze het helemaal alleen. Ook met deze praktische zaken kan een psychosociaal counselor je kind helpen (vanaf een leeftijd van 12 jaar), op weg naar een zelfstandiger leven.
Een kind dat speciale zorg nodig heeft, begeleiden naar een leven als jong volwassene, valt niet mee. Wil je als ouder gewoon even je verhaal kwijt, toetsen of je op de goede weg bent, of kijken of er een manier is die zowel voor jou als je kind beter werkt? Kom eens praten, je hoeft het niet alleen te doen.
Sylvia Frauenfelder, psychosociaal counselor te Den Haag